RAGNA SELS

15-12-1977 – mama van 1 kind

31-07-2018 – GEWELD

“Een zuuraanval heeft mijn leven getekend.”

In de ambulance, op weg naar het ziekenhuis, vroeg de spoedarts: “Mag ik je in slaap doen?” Veertien dagen later werd ik wakker uit mijn coma, met 41 procent van mijn lichaam verminkt.

Tot de ambulance arriveerde, kon ik alleen maar denken: ‘Ik kan nog zien! Ik kan nog zien!’ Nu staren mensen me aan, maar dat kan ik best relativeren. Ik zou in hun plaats waarschijnlijk hetzelfde doen. Staren mag, maar stel vragen als je die hebt.

Toen ik het ziekenhuis mocht verlaten, ben ik bij mijn ouders moeten intrekken. Zij zijn 75 en 76, ik ben 41 en zorgbehoevend. In plaats dat ik hen help, helpen zij mij. Dat is moeilijk en dat zorgt weleens voor conflict. Maar het doet me ook beseffen wat een gouden familie ik heb.

Voor het ongeval had ik een laag zelfbeeld. Ik was een gewone vrouw met een gewoon leventje. Ik had nooit geloofd dat ik zo’n sterke vrouw zou kunnen zijn. Ik heb veel nieuwe dingen over mezelf geleerd, veel eigenschappen in me ontdekt die ik voor het ongeval niet kende.

10 operaties

Ik heb verschillende huidtransplantaties ondergaan.

OSCARE vzw, Nazorg- en onderzoekscentrum voor brandwonden en littekens

Jaarlijks lopen in België 120.000 mensen brandwonden op, waarvan 15.000 bij de huisarts terecht komen en 1.600 in een brandwondencentrum. OSCARE behandelt jaarlijks meer dan 1.000 patiënten met brandwonden en littekens, waaronder zo’n 300 kinderen en jongeren. Het oplopen van brandwonden is een traumatische ervaring waar men levenslang dient mee om te gaan.

STOP MET STAREN EN TEKEN HET MANIFEST!